Eenvoud

Mooi woord : Eenvoud. Daar hou ik van, van eenvoud. Heb een hekel aan mensen, die gewichtig doen. Jullie kennen dat wel, mensen die interessante woorden gebruiken. Als ik iets schrijf en ik ken voor een bepaalde betekenis twee woorden, bv vilein of boosaardig, dan zal ik het meest eenvoudige woord, in dit geval boosaardig kiezen. Ten eerste is boosaardig pas echt boosaardig en ten tweede is vilein in mijn ogen aanstellerig. Ik zeg niet, dat je het niet kunt gebruiken, maar als iemand vilein zegt, zegt dat volgens mij, dat ie wil laten blijken dat ie een interessant woord kent. De uitzondering is Kees Kooman, want die heeft in mijn boek dat woord gebruikt en dan mag het natuurlijk.

Het is een kunst om de zaken zo eenvoudig mogelijk te brengen. Ik heb dat altijd geprobeerd.Niet dat ik oppervlakkigheid nastreef,want ik heb vroeger ook altijd in m’n columns geprobeerd om de mensen iets mee te geven om over na te denken.

In m’n stukkies heb ik bv regelmatig gepoogd om het ultralopen begrijpelijker te maken en de kloof die bestaat tussen “tot de marathon” en daarboven, dus de “ultra” te verkleinen. Immers, iedereen heeft z’n specialisme, iedereen heeft een bepaalde afstand waarin hij het beste is. Ook dat laatste is volgens mij een eenvoudige waarheid. De kunst is voor ieder persoon om erachter te komen wat die afstand is. En daarom zeg ik altijd: Probeer eens een afstand boven de Marathon! Wie weet bevalt het.

Ooit kwam ik er achter, dat ik nooit meer sneller op de Marathon zou worden. Met dat houterige lichaam vond ik het al heel wat dat ik 2u31 had gered. Ik voelde gewoon, dat er niet meer in zat en begreep, dat er een Schiphol-loop was, nl 61km om de Haarlemmermeer. Daaraan deed ik het jaar na die 2u31 mee en ik voelde me minder kapot na afloop. Hoe dat kan ? Ik kon langzamer lopen, dat was het geheim. Zo eenvoudig is het.